Masywny i trwały budynek wykonany w systemie VELOX charakteryzuje się doskonałymi parametrami cieplnoizolacyjnymi i cieplnoakumulacyjnymi. Wewnątrz latem utrzymuje się przyjemny chłód, a zimą – optymalne ciepło. Budynek tak wykonany jest doskonałym akumulatorem i stabilizatorem ciepła. Betonowy rdzeń , właściwie zaizolowany termicznie , jest w stanie najdłużej utrzymywać stałą temperaturę, bez względu na warunki zewnętrzne. Duża gęstość betonu , szybkość z jaką przejmuje i oddaje ciepło plasuje ten materiał na pierwszym miejscu z pośród wszystkich wykorzystywanych na rynku budowlanym.
Cechy te, wraz ze zdolnością do pochłaniania hałasu z zewnątrz i odpornością ogniową tworzą komplet właściwości potrzebny do komfortowego mieszkania. Zalety te docenią także przyszłe pokolenia.
W budownictwie, szczególnie w branży odpowiedzialnej za ogrzewanie, wentylację, klimatyzację bardzo ważne staje się pojecie komfortu cieplnego.
Na pewno zdarzyło się każdemu przebywać w ogrzewanym pomieszczeniu często powyżej temperatury +22 st.C i mieć uczucie ‘ciągnącego zimna’ po rękach, plecach i na całym ciele. Tak się dzieje gdy powierzchnia ściany ma znacznie niższą temperaturę niż otoczenie. Następuje naturalny proces wypromieniowania („ucieczki”) ciepła od ciała cieplejszego do chłodniejszego. Tym intensywniej on przebiega im większa jest różnica temperatur. Mówimy wtedy o braku komfortu cieplnego. W tym przypadku komfort cieplny możemy zdefiniować następująco :
Pomieszczenie, w którym przebywamy, spełnia warunki komfortu cieplnego gdy przy średniej wewnętrznej temperaturze otoczenia +20st.C, nieruchomym powietrzu (brak przeciągów) i optymalnej wilgotności względnej, dorosły człowiek, odpowiednio ubrany, nie odczuwa żadnego wrażenia cieplnego.
Inaczej mówiąc, osiągnięty stan zapewnia równowagę zespołu czynników mających wpływ na nasze dobre samopoczucie. Takimi czynnikami są:
- temperatura otoczenia ,
- wilgotność względna ,
- prędkość powietrza (przeciągi) ,
- jakość powietrza (brak zanieczyszczeń) .
Wymienione czynniki są łatwe do zdefiniowania i osiągnięcia. Inaczej ma się sprawa z zależnością średniej temperatury wewnętrznej powierzchni ściany do średniej temperatury pomieszczenia. Z zależności tej wynika, że nawet wysoka temperatura w pomieszczeniu nie zapewnia komfortu cieplnego, gdy temperatura na powierzchni ściany jest niższa od otoczenia.
W technologiach tradycyjnych dążenie do komfortu cieplnego wiąże się z utrzymaniem wyższej temperatury w pomieszczeniach. Ma to też bezpośredni wpływ na wilgotność względną. W takich pomieszczeniach odczuwamy dyskomfort w trakcie przebywania w nich. Oczywiście podwyższenie temperatury również kosztuje bo zużywamy więcej energii. Ideałem jest zbliżona do siebie temperatura otoczenia i powierzchni ściany. Mówimy o dobrym klimacie w domach wyłożonych drewnem. W starych zamkach aby to osiągnąć na ścianach wieszano arrasy . Tę cechę wykorzystuje np. technologia stosująca płyty zrębkowo–cementowe. Płyty wykonane w 90% z drewna dają komfort zbliżony do ideału w zakresie 17-23 st.C. To zakres najkorzystniejszych temperatur w domu mieszkalnym ; sypialni, salonie, pokoju dziecinnym, pokoju seniora. Niebagatelny wpływ na komfort cieplny i oszczędność energii ma też masa ścian . Technologie masywne, np. z rdzeniem betonowym , prawidłowo izolowane, „za darmo” stabilizują temperaturę wewnątrz pomieszczeń pomimo dużych wahań temperatury zewnętrznej zimą i latem. Oznacza to łagodne przejście z okresu grzewczego do przerwy w ogrzewaniu. Dom „stygnie” powoli (mimo wyłączonego ogrzewania) oddając zakumulowane ciepło. Wiosną osiąga stan równowagi. Ten stan utrzymuje się latem dając przyjemny chłód. Dom nagrzewa się powoli do późnej jesieni . Cykl ten pozwala na bardzo duże oszczędności energii zimą przeznaczonej na ogrzewanie i latem bo nie musimy korzystać z klimatyzacji. Takiego efektu możemy nie uzyskać przy zastosowaniu porowatych , a więc izolacyjnych materiałów budowlanych .